της Αγγελικής Καρδαρά.
Η εξομολόγηση ψυχής μιας νεαρής γυναίκας υπήρξε η αφορμή για να ασχοληθώ με το σημερινό, πολύ σοβαρό θέμα που αφορά τις κρίσεις πανικού. Η Ηλιάνα, στο παρελθόν άριστη φοιτήτρια μας στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ, ήρθε ξαφνικά αντιμέτωπη με τις κρίσεις πανικού που άλλαξαν τη ζωή της και δημιούργησαν σοβαρά εμπόδια στην καθημερινότητά της, ακόμα και στην ολοκλήρωση των σπουδών της στο Πανεπιστήμιο.
Η Ηλιάνα καταθέτει την εμπειρία της και περνάει ένα μήνυμα αισιοδοξίας στους νέους ανθρώπους που μπορεί κάποια στιγμή στη ζωή τους να έρθουν αντιμέτωποι με μία τόσο σημαντική ανατροπή της ζωής αλλά και των σχεδίων τους για το μέλλον. Οι δυσκολίες όμως είναι δυστυχώς κομμάτι της ζωής μας και πρέπει να μάθουμε να τις αντιμετωπίζουμε, με την κατάλληλη καθοδήγηση και στήριξη όπου κρίνεται αναγκαίο.
Πολύ σημαντική, επίσης, είναι η ενημέρωση των γονέων και των εκπαιδευτικών, ώστε να μπορέσουν όπου χρειαστεί, να στηρίξουν, να καθοδηγήσουν σωστά και να μην επιδεινώσουν, άθελά τους, το πρόβλημα.
Ας δώσουμε, επομένως, προσοχή στην εμπειρία που βίωσε, στα λόγια αλλά και το συναίσθημα ενός νέου ανθρώπου με όνειρα για τη ζωή.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΦΟΙΤΗΤΡΙΑ
Προσεχώς το Β’ ΜΕΡΟΣ του θέματος
Πηγή: http://www.postmodern.gr/
«Όλα ξεκίνησαν περίπου 3 χρόνια πριν όταν σε μια βραδινή έξοδο έπαθα την πρώτη κρίση πανικού. Νόμιζα ότι θα πεθάνω… Ξαφνικά ζαλιζόμουν, ένιωθα ότι θα λιποθυμήσω και η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή. Ήταν ένα συναίσθημα που δεν είχα ξανανιώσει ποτέ μέχρι τότε και πιστεύω πως, αν κάποιος δεν το έχει βιώσει, δύσκολα μπορεί να το καταλάβει…»
Η εξομολόγηση ψυχής μιας νεαρής γυναίκας υπήρξε η αφορμή για να ασχοληθώ με το σημερινό, πολύ σοβαρό θέμα που αφορά τις κρίσεις πανικού. Η Ηλιάνα, στο παρελθόν άριστη φοιτήτρια μας στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ, ήρθε ξαφνικά αντιμέτωπη με τις κρίσεις πανικού που άλλαξαν τη ζωή της και δημιούργησαν σοβαρά εμπόδια στην καθημερινότητά της, ακόμα και στην ολοκλήρωση των σπουδών της στο Πανεπιστήμιο.
Η Ηλιάνα καταθέτει την εμπειρία της και περνάει ένα μήνυμα αισιοδοξίας στους νέους ανθρώπους που μπορεί κάποια στιγμή στη ζωή τους να έρθουν αντιμέτωποι με μία τόσο σημαντική ανατροπή της ζωής αλλά και των σχεδίων τους για το μέλλον. Οι δυσκολίες όμως είναι δυστυχώς κομμάτι της ζωής μας και πρέπει να μάθουμε να τις αντιμετωπίζουμε, με την κατάλληλη καθοδήγηση και στήριξη όπου κρίνεται αναγκαίο.
Πολύ σημαντική, επίσης, είναι η ενημέρωση των γονέων και των εκπαιδευτικών, ώστε να μπορέσουν όπου χρειαστεί, να στηρίξουν, να καθοδηγήσουν σωστά και να μην επιδεινώσουν, άθελά τους, το πρόβλημα.
Ας δώσουμε, επομένως, προσοχή στην εμπειρία που βίωσε, στα λόγια αλλά και το συναίσθημα ενός νέου ανθρώπου με όνειρα για τη ζωή.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΦΟΙΤΗΤΡΙΑ
- Ηλιάνα, κατ’ αρχάς θέλω να σε ευχαριστήσω θερμά για την παραχώρηση της συνέντευξης. Συγκινούμαι που συζητώ μαζί σου, γιατί είσαι ένας άνθρωπος που έχω μέσα στην καρδιά μου, καθώς στο παρελθόν, όταν έδινα τις διαλέξεις στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών και ήσουν φοιτήτρια, διέκρινα σε εσένα ένα υψηλό επίπεδο γνώσεων, αλλά και τη μεγάλη αγάπη σου για τη δημοσιογραφία. Περίπου 2 χρόνια αργότερα, εάν θυμάμαι καλά, μου έστειλες ένα μήνυμα με τα νέα σου και μου άνοιξες την καρδιά σου για ένα ζήτημα υγείας που αντιμετώπιζες και σου δημιουργούσε εμπόδια ακόμα και στην ολοκλήρωση των σπουδών σου, αλλά και γενικότερα στη ζωή σου. Το μήνυμά σου με προβλημάτισε και πιστεύω ότι είναι σημαντικό να ενημερώσουμε το ευρύ κοινό και να περάσουμε κάποια θετικά μηνύματα, γιατί πιστεύω ότι ένας νέος άνθρωπος με όνειρα για τη ζωή, παρά τις δυσκολίες, μπορεί να συνεχίσει να ονειρεύεται και να υλοποιεί τους στόχους του. Οπότε, Ηλιάνα, σε ακούω με προσοχή. Πώς ξεκίνησαν όλα;
- Υπήρξαν, πιστεύεις, κάποιοι επιβαρυντικοί παράγοντες που οδήγησαν στην εκδήλωση των κρίσεων πανικού;
- Οι κρίσεις πανικού, όπως μου είχες γράψει Ηλιάνα, σου δημιουργούσαν προβλήματα στην ολοκλήρωση των σπουδών σου αλλά και γενικότερα στην καθημερινότητά σου. Πώς αντιμετώπισες αυτήν τη σοβαρή δυσκολία, δεδομένου ότι είσαι ένας νέος άνθρωπος με πολλά όνειρα;
- Πώς η οικογένεια και οι φίλοι σου στη Σχολή και εκτός Σχολής αντιμετώπισαν αυτήν τη δύσκολη κατάσταση που βίωνες;
- Στο Πανεπιστήμιο, όπως μου είχες γράψει τότε στο μήνυμά σου, υπήρξε κατανόηση. Πώς σε αντιμετώπισαν οι Καθηγητές σου;
- Πρέπει, πιστεύεις, να υπάρξει ενημέρωση στα Πανεπιστήμια για το πολύ σοβαρό αυτό θέμα;
- Ειδικότερα, τι κατά την άποψή σου, πρέπει να γνωρίζει και να κατανοήσει ο οικογενειακός και φιλικός κύκλος του ατόμου που έρχεται αντιμέτωπο με κρίσεις πανικού, ώστε να μην επιδεινώσει άθελά του το πρόβλημα με τη στάση του, αλλά να είναι υποστηρικτικός;
- Ένα άτομο που βιώνει κρίσεις πανικού, αντιμετωπίζει προβλήματα στον χώρο εργασίας του, εάν εργάζεται σε έναν δύσκολο, πιεστικό, υψηλών απαιτήσεων, χώρο όπως για παράδειγμα είναι ο δημοσιογραφικός χώρος; Τι πρέπει να γνωρίζουν οι συνάδελφοι, προκειμένου να είναι υποστηρικτικοί και να βοηθήσουν το άτομο που μπορεί να είναι εξαιρετικά ταλαντούχο και να προσφέρει πολλά σε μια δουλειά;
- Ποιο είναι το δικό σου μήνυμα σε νέους ανθρώπους, όπως εσύ, που αντιμετωπίζουν κρίσεις πανικού;
- Υπάρχει κάτι που κρατάς από όλη αυτή την δύσκολη εμπειρία, κάτι που πιστεύεις ότι σε βοήθησε τελικά να γίνεις πιο δυνατή;
- Σήμερα, Ηλιάνα, πώς είσαι και ποια είναι τα σχέδια και τα όνειρά σου για το μέλλον;
- Ηλιάνα, σε ευχαριστώ από καρδιάς για την πολύτιμη συμβολή και σου εύχομαι να κατακτήσεις όλα τα μεγάλα όνειρά σου, γιατί το αξίζεις! Ζούμε σε έναν κόσμο σκληρό, πιεστικό και απαιτητικό, αλλά πάντα υπάρχει χώρος για να αναδειχθούν αξιόλογοι νέοι άνθρωποι, όπως εσύ.
Προσεχώς το Β’ ΜΕΡΟΣ του θέματος
Πηγή: http://www.postmodern.gr/